Schildpadden en gekko's in tropisch Italie
Door: Elisa
Blijf op de hoogte en volg Elisa
30 Juli 2009 | Italië, Firenze
Er was eens een man en die heette Enea Silvio Piccolomini (1405-1464). Hij was dichter en schrijver en in 1458 werd hij paus. Hij droeg vanaf dat moment de naam Pius II. Hij was van eenvoudige komaf en omdat hij zijn geboortedorp Corsignano wat meer allure wilde geven, besloot hij het te herbouwen en er een nieuwe naam aan te geven: Pienza. Zo zou zijn naam altijd verbonden blijven met het plaatsje. Hij liet onder andere ‘het ideale Renaissance-plein’ bouwen door Bernardo Rossellino (1458-62). Ik wilde wel eens zien of dit plein inderdaad zo ideaal en mooi was, dus nam ik de enige bus die er op de hele zaterdag naar dit plaatsje ging vanuit Siena. De bus reed dwars door allerlei zonnebloemvelden, waarvan ik tot nu toe altijd dacht dat je die alleen in Frankrijk kon bewonderen. Soms lijken het net lachende gezichtjes die zonnebloemen zo allemaal samen. Al toen ik de bus uitstapte kwam mij een typische geur tegemoet. Het bleek dat ze in Pienza allemaal verse pecorino’s verkochten en het hele stadje rook naar kaas! Verder waren er nog meer typische winkeltjes en een mooie ballustrade met uitzicht op veel (en droog) landschap. Het ideale Renaissance-plein was lang niet zo mooi als ik me altijd had ingebeeld na de enthousiaste colleges van mijn kunstgechiedenis-docent, maar de rest van het plaatsje was zeker de moeite waard.
Omdat ik niet meer terug naar Siena kon (die bus reed alleen ’s ochtends om 7.00) ging ik maar de andere kant op, naar Montepulciano. Dit was een groter stadje, allemaal huisjes op elkaar geplakt, hoog op een heuvel. (Schapen zag ik overigens niet onderweg, dus hoe ze al die pecorino’s maken is een goede vraag.) Het mooiste in Montepulciano lag buiten de stad, een (ideale?) Renaissancekerk, de San Biagio (1518-34), gebouwd door Antonio da Sangallo met een Grieks kruis als grondplan. Prachtig gelegen, omringd door gras en olijfbomen en voorafgegaan door een cipressenallee. Zo was ik toch nog tevreden gesteld in mijn queeste naar ideale Renaissance-architectuur.
De volgende dag mocht ik op het hondje van de buren passen, een soort Kira, maar dan kleiner (en ook geen husky, maar een shiba inu). Dit was een zeer lieftallige en schildpadrijke dag. Door de weeks natuurlijk weer gewerkt en met Caroline, een vriendin van mijn moeder naar een klassiek concert geweest in de cortile van het Palazzo Buonarroti, met onbekende maar verrassend mooie componisten, zoals Ciurlionis en Pratella.
In het weekend besloot ik het erop te wagen: ik ging de enige Toscaanse stad bekijken die ik nog nooit gezien had, de havenstad Livorno. Ik was al gewaarschuwd dat dit niet de meest romantische stad op aarde was: veel vergane glorie en oorlogsschade. Wel een interessante stad, omdat het vanaf 1590 een vrijhaven was voor mensen met allerlei religies. Vrij paradoxaal is dan ook dat het beroemdste monument van de stad de overwinning van groothertog Ferdinand I de Medici (en zijn ridderorde) op de Moren voorstelt, die aan het voetstuk vastgeketend zitten (zeer mooi vormgegeven door de beeldhouwer Pietro Tacca (1623-36), een leerling van de beroemde Giambologna). ’s Middags ging ik op bezoek bij Italiaanse vrienden van mij en heb erg genoten van hun twee prachtige kindjes met hun donkere krulletjes. Ook kon ik geen genoeg krijgen van de tientallen schildpadden in de stadsvijvers. Heb nog nooit zoveel schildpadden in ‘het wild’ in één week gezien.
En nu is mijn verblijf voorbij.
Morgen komt Tamara even in Florence en over twee dagen vertrek ik met de nachttrein naar Nederland. Weg van de schildpadden en gekko’s (die zitten hier gewoon in de tuin!), terug naar het nuchtere en efficiente Nederland. Ik heb mijn onderzoek (voorlopig) goed af kunnen ronden. Tijdens mijn 3 wintermaanden in Nederland heb ik geen tijd gehad om dingen uit te werken, omdat ik promotievoorstellen moest schrijven, dus het komende jaar heb ik acht maanden onderzoek en veel archieffoto’s om uit te werken. Dat is maar goed ook, want in Nederland zijn niet veel boeken te vinden over mijn onderwerp. Dus nu kan ik een hele tijd vooruit en ga ik ook alvast beginnen te schrijven aan het eerste hoofdstuk van mijn dissertatie. Verder moet ik tijdens mijn eerste jaar onderwijs volgen over cultuurgeschiedenis met andere promovendi en ga ik een cursus academisch Engels volgen (tot nu toe deed ik namelijk alles in het Nederlands of Italiaans). Allemaal leuke dingen om naar uit te kijken. Voordat dit allemaal begint ga ik met Sjoerd op vakantie, zoals gewoonlijk met de trein langs jeugdherbergen, te beginnen in Weimar. Omdat Maarten het vorig jaar zo gezellig vond met ons (en wij met hem), gaat hij dit jaar ook weer mee!
De foto’s staan weer op een aparte site (zie link hieronder). Dit was dus (voorlopig?) de laatste blog……ik heb zin om jullie allemaal weer te zien, tot gauw!
http://picasaweb.google.com/elisagoudriaan/PienzaMontepulcianoLivorno?feat=directlink
Omdat ik niet meer terug naar Siena kon (die bus reed alleen ’s ochtends om 7.00) ging ik maar de andere kant op, naar Montepulciano. Dit was een groter stadje, allemaal huisjes op elkaar geplakt, hoog op een heuvel. (Schapen zag ik overigens niet onderweg, dus hoe ze al die pecorino’s maken is een goede vraag.) Het mooiste in Montepulciano lag buiten de stad, een (ideale?) Renaissancekerk, de San Biagio (1518-34), gebouwd door Antonio da Sangallo met een Grieks kruis als grondplan. Prachtig gelegen, omringd door gras en olijfbomen en voorafgegaan door een cipressenallee. Zo was ik toch nog tevreden gesteld in mijn queeste naar ideale Renaissance-architectuur.
De volgende dag mocht ik op het hondje van de buren passen, een soort Kira, maar dan kleiner (en ook geen husky, maar een shiba inu). Dit was een zeer lieftallige en schildpadrijke dag. Door de weeks natuurlijk weer gewerkt en met Caroline, een vriendin van mijn moeder naar een klassiek concert geweest in de cortile van het Palazzo Buonarroti, met onbekende maar verrassend mooie componisten, zoals Ciurlionis en Pratella.
In het weekend besloot ik het erop te wagen: ik ging de enige Toscaanse stad bekijken die ik nog nooit gezien had, de havenstad Livorno. Ik was al gewaarschuwd dat dit niet de meest romantische stad op aarde was: veel vergane glorie en oorlogsschade. Wel een interessante stad, omdat het vanaf 1590 een vrijhaven was voor mensen met allerlei religies. Vrij paradoxaal is dan ook dat het beroemdste monument van de stad de overwinning van groothertog Ferdinand I de Medici (en zijn ridderorde) op de Moren voorstelt, die aan het voetstuk vastgeketend zitten (zeer mooi vormgegeven door de beeldhouwer Pietro Tacca (1623-36), een leerling van de beroemde Giambologna). ’s Middags ging ik op bezoek bij Italiaanse vrienden van mij en heb erg genoten van hun twee prachtige kindjes met hun donkere krulletjes. Ook kon ik geen genoeg krijgen van de tientallen schildpadden in de stadsvijvers. Heb nog nooit zoveel schildpadden in ‘het wild’ in één week gezien.
En nu is mijn verblijf voorbij.
Morgen komt Tamara even in Florence en over twee dagen vertrek ik met de nachttrein naar Nederland. Weg van de schildpadden en gekko’s (die zitten hier gewoon in de tuin!), terug naar het nuchtere en efficiente Nederland. Ik heb mijn onderzoek (voorlopig) goed af kunnen ronden. Tijdens mijn 3 wintermaanden in Nederland heb ik geen tijd gehad om dingen uit te werken, omdat ik promotievoorstellen moest schrijven, dus het komende jaar heb ik acht maanden onderzoek en veel archieffoto’s om uit te werken. Dat is maar goed ook, want in Nederland zijn niet veel boeken te vinden over mijn onderwerp. Dus nu kan ik een hele tijd vooruit en ga ik ook alvast beginnen te schrijven aan het eerste hoofdstuk van mijn dissertatie. Verder moet ik tijdens mijn eerste jaar onderwijs volgen over cultuurgeschiedenis met andere promovendi en ga ik een cursus academisch Engels volgen (tot nu toe deed ik namelijk alles in het Nederlands of Italiaans). Allemaal leuke dingen om naar uit te kijken. Voordat dit allemaal begint ga ik met Sjoerd op vakantie, zoals gewoonlijk met de trein langs jeugdherbergen, te beginnen in Weimar. Omdat Maarten het vorig jaar zo gezellig vond met ons (en wij met hem), gaat hij dit jaar ook weer mee!
De foto’s staan weer op een aparte site (zie link hieronder). Dit was dus (voorlopig?) de laatste blog……ik heb zin om jullie allemaal weer te zien, tot gauw!
http://picasaweb.google.com/elisagoudriaan/PienzaMontepulcianoLivorno?feat=directlink
-
29 Juli 2009 - 22:42
Maart:
Dag lieverd,
Wat een mooie verhalen weer. Ja aan alles komt een eind...maar zo te lezen weer een mooi begin met nieuwe plannen, super! Helaas gaan wij elkaar voorlopig nog even niet zien, maar dat komt ook wel weer.
Lieverd, geniet nog even en alvast een heel goede reis! Tot gauw spreeks!xxx -
29 Juli 2009 - 22:53
Mam:
dacht dat ik eindelijk de eerste zou zijn maar Maart is mij voor!! logisch, want zij leeft in een andere (Caribische tijd )Tot zaterdag liefs mam -
30 Juli 2009 - 00:13
Eric En Amanda:
Hoi Elisa!
We zitten al op de luchthaven van Lima te wachten op onze eerste vlucht naar Madrid! Laten we snel wat afspreken in Nederland, genoeg om bij te kletsen lijkt ons zo! Fijne reis alvast gewenst.
Groetjes en tot snel!! -
30 Juli 2009 - 06:32
Linda 1:
Hey Elisa,
Als je voor je dissertatie net zo verhalend vertelt als dat je op je weblog doet, dan wordt die promotie een makkie ;-).
Spreken snel weer af. Veel plezier in Duitsland! -
30 Juli 2009 - 10:12
Marlou:
Nou Elisa, jammer dat er geen verhalen meer komen: las ze met plezier! Heel erg jammer dat ik het niet mee heb mogen maken! (helaas nog steeds werkzoekende). Veel plezier in de trein met Sjoerd en Maarten 1, 2, 3 of.... -
30 Juli 2009 - 12:56
Marijke:
Ha Elisa!
Dankjewel voor je felicitatie! Ik lees je verhalen met plezier. Jammer dat er een einde aan komt..als je in Nederland bent moeten we elkaar echt eens ontmoeten hoor! Als ik zie wat je allemaal weer doet..wow, dat geeft mij moed ;) Ik ben bezig met een hardloopschema en ik krijg echt energie erdoor maar als ik te fanatiek ben voel ik het ook wel weer. Maargoed, mag niet klagen ;)
Goede reis en tot gauw! xx Marijke -
30 Juli 2009 - 17:56
Sjoerd:
Maarten van de einbahnstrasse uiteraard.....
Leuk dat je terugkomt, maar dat huis na 7 maanden studentenleven weer op orde brengen......
PFFFF -
05 Augustus 2009 - 02:31
Judie:
We hebben weer genoten van je verhalen! Als het goed is ben je weer in NL, hopelijk heb je een goede reis gehad. Geniet van je vakantie straks en als we allebei weer thuis zijn spreken we snel een keertje wat af! Groetjes uit Miami
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
