vertrilde nachtrust
Door: Elisa
Blijf op de hoogte en volg Elisa
09 April 2009 | Italië, Rome
Zo’n snelle blog had ik niet gepland, maar wat er nu gebeurt is zo raar allemaal!
Zondagnacht schrok ik me te pletter toen mijn bed ineens schudde en besefte pas na een seconde of vijftien dat het misschien een aardbeving zou kunnen zijn. Ik dacht eerst aan een terroristische aanslag ofzo. En na de beving was het zo onwerkelijk dat ik dacht dat ik me alles verbeeld had in een droom. Tot ik om 7 uur een sms van Linda kreeg of ik de aardbeving overleefd had. Nou dat zeker, maar ik weet niet of ik ooit eerder zo geschrokken ben en had ook nooit verwacht dat er door dat moment bijna 300 doden vielen, terwijl ik alleen maar heen en weer schudde! Heel onwerkelijk.
Tien minuutjes geleden was er wederom een naschok. Ze blijven maar doorgaan. De naschokken zijn niet zo heftig als de echte aardbeving zondag, maar toch is het een beangstigend gevoel. Je wordt er duizelig van in je hoofd en je hart gaat als een razende bonzen, want je hebt ineens even geen controle meer over wat er gebeurt en je schommelt heen en weer, alsof je op een boot zit, maar dan in huis! En na zo’n naschok blijft het (bijna onmerkbaar) nog een tijdlang doorschommelen, wat een zeer unheimisch gevoel geeft. Maar het meest beangstigende eraan is dat, nu er al een zware beving geweest is, je bij elke schok denkt aan wat er 90 km verderop wel niet allemaal aan het gebeuren is.
Maar goed, ondertussen gaat alles gewoon door hier in de hoofdstad. Althans, sommige bibliotheken nemen het begrip Pasen wel heel ruim en zijn meer dan een week dicht, zoals de Duitsers en de Oostenrijkers. De Italianen zelf beperken het tot een week alleen ’s middags niet werken. Op zich prima allemaal, maar zet dat dan wel even langer dan 1 dag van tevoren op de website, dan had ik er rekening mee kunnen houden! Gelukkig blijven de Amerikanen en de Britten wel gewoon open en in onze eigen bibliotheek kunnen we altijd zitten wanneer we willen.
Maar na een nieuw programma en een goede planning kan ik toch alles doen wat ik wilde doen. Het Vaticaanse archief bleek helemaal geen chaotische stoffige rotzooi te zijn, zoals ik het me altijd had ingebeeld. Was juist het toppunt van ordelijkheid en zag er ook heel modern uit. In het weekend heb ik kunstgalerieën van kardinalen bekeken. Het zijn van die ouderwetse galerieën waar vier rijen schilderijen boven elkaar hingen, niet onze moderne smaak. De Florentijnse patriciërs maakten ook van deze galerieën, maar daarvan is het merendeel verloren gegaan of zit nog in niet-toegankelijke privépaleizen. De kardinalen in Rome waren zo rijk, dat er wel een paar mooie topstukken te bewonderen zijn, zoals beelden van Bernini.
Ook nog in de dierentuin geweest van het weekend met het mooie weer (hoe kon het ook anders) en met mijn nieuwe fototoestel wat leuke close-ups van dieren gemaakt. Wel eens een krokodil of een schilpad zo dicht in de ogen gekeken? Verder nog wat Rome-impressies vanuit de Capitolijnse musea, waar ik wereldberoemde bronzen beelden uit de Romeinse tijd zag, zoals de Spinario (doornuittrekker), de Capitolijnse wolvin, Brutus en Marcus Aurelius te paard.
Tot ziens vanuit een schokkerig Rome!
Zondagnacht schrok ik me te pletter toen mijn bed ineens schudde en besefte pas na een seconde of vijftien dat het misschien een aardbeving zou kunnen zijn. Ik dacht eerst aan een terroristische aanslag ofzo. En na de beving was het zo onwerkelijk dat ik dacht dat ik me alles verbeeld had in een droom. Tot ik om 7 uur een sms van Linda kreeg of ik de aardbeving overleefd had. Nou dat zeker, maar ik weet niet of ik ooit eerder zo geschrokken ben en had ook nooit verwacht dat er door dat moment bijna 300 doden vielen, terwijl ik alleen maar heen en weer schudde! Heel onwerkelijk.
Tien minuutjes geleden was er wederom een naschok. Ze blijven maar doorgaan. De naschokken zijn niet zo heftig als de echte aardbeving zondag, maar toch is het een beangstigend gevoel. Je wordt er duizelig van in je hoofd en je hart gaat als een razende bonzen, want je hebt ineens even geen controle meer over wat er gebeurt en je schommelt heen en weer, alsof je op een boot zit, maar dan in huis! En na zo’n naschok blijft het (bijna onmerkbaar) nog een tijdlang doorschommelen, wat een zeer unheimisch gevoel geeft. Maar het meest beangstigende eraan is dat, nu er al een zware beving geweest is, je bij elke schok denkt aan wat er 90 km verderop wel niet allemaal aan het gebeuren is.
Maar goed, ondertussen gaat alles gewoon door hier in de hoofdstad. Althans, sommige bibliotheken nemen het begrip Pasen wel heel ruim en zijn meer dan een week dicht, zoals de Duitsers en de Oostenrijkers. De Italianen zelf beperken het tot een week alleen ’s middags niet werken. Op zich prima allemaal, maar zet dat dan wel even langer dan 1 dag van tevoren op de website, dan had ik er rekening mee kunnen houden! Gelukkig blijven de Amerikanen en de Britten wel gewoon open en in onze eigen bibliotheek kunnen we altijd zitten wanneer we willen.
Maar na een nieuw programma en een goede planning kan ik toch alles doen wat ik wilde doen. Het Vaticaanse archief bleek helemaal geen chaotische stoffige rotzooi te zijn, zoals ik het me altijd had ingebeeld. Was juist het toppunt van ordelijkheid en zag er ook heel modern uit. In het weekend heb ik kunstgalerieën van kardinalen bekeken. Het zijn van die ouderwetse galerieën waar vier rijen schilderijen boven elkaar hingen, niet onze moderne smaak. De Florentijnse patriciërs maakten ook van deze galerieën, maar daarvan is het merendeel verloren gegaan of zit nog in niet-toegankelijke privépaleizen. De kardinalen in Rome waren zo rijk, dat er wel een paar mooie topstukken te bewonderen zijn, zoals beelden van Bernini.
Ook nog in de dierentuin geweest van het weekend met het mooie weer (hoe kon het ook anders) en met mijn nieuwe fototoestel wat leuke close-ups van dieren gemaakt. Wel eens een krokodil of een schilpad zo dicht in de ogen gekeken? Verder nog wat Rome-impressies vanuit de Capitolijnse musea, waar ik wereldberoemde bronzen beelden uit de Romeinse tijd zag, zoals de Spinario (doornuittrekker), de Capitolijnse wolvin, Brutus en Marcus Aurelius te paard.
Tot ziens vanuit een schokkerig Rome!
-
09 April 2009 - 21:36
Maart:
Lieverd!
Ik had het al van je gehoord, blijf het maar een eng idee vinden. Ben blij dat jij niks mankeert! Wel echt sneu dat er zoveel gewonden en doden zijn...
Hopelijk blijven de nabevingen uit voor de komende tijd!
Gelukkig heb je ook weer veel moois gezien, zo te zien aan de foto's! Super!
Veel succes met alles en hopelijk geen enge bevingen meer! KUS!! -
09 April 2009 - 21:54
Linda 1:
Was op zich wel geruststellend dat je meteen dat sms'je beantwoordde ;-). Ik dacht: die reist zo veel rond, zal je net zien dat ze toch iets buiten Rome zat... Blij dat je gewoon rustig verder kunt met alles.
"Zie het maar als een weekendje kamperen"... En nou moeten ze ophouden met voor die gast te stemmen!! :-S
Tot het volgende verhaal! -
10 April 2009 - 07:41
Mam 1 :
Ik waist niet dat het naschokeffect zo eng was daar hoor je nooit wat over
Verrekt scherpe foto s Je nieuwe toestel bevalt dus goed Liefs Mam -
10 April 2009 - 08:52
Fay:
Hey Elisa!! Heb aan je moeten denken deze dagen, ben blij dat alles goed gaat!!
groetjes -
10 April 2009 - 09:15
Aafke:
Wat een toestand daar bij jou in de buurt.
Die naschokken houden wel lang aan zeg.Het lijkt me idd eng om mee te maken.Hopelijk is het in Florence straks rustiger!
Liefs Aafke -
10 April 2009 - 10:35
Birgit:
mooie foto's, ik krijg ook zin om naar rome te gaan! maar nu nog maar even niet... veel plezier nog! -
10 April 2009 - 10:38
Linda, Reda En Noor:
Hai,
we waren ook onwijs geschrokken door wat er daar in L'Aquila gebeurd is! Gelukkig was jij daar op dat moment niet en hopelijk komen er geen nieuwe aardbevingen meer. Je had daar toch een vriendin wonen? Alles goed met haar?
Succes met je onderzoek en buona pasqua!
Bacio -
10 April 2009 - 18:06
Tamara:
Hey Elisa,
eng hoor, die naschokken...vooral als je je realiseert wat voor effect die elders hebben idd!
Leuk, die close-ups van de dieren :-) ik zie dat je de kleuren-filter-functie ook hebt ontdekt!
liefs, Tamara -
10 April 2009 - 18:37
Amanda En Eric:
Hé Elisa,
Wat een rare gewaarwording zo´n aardbeving. Die naschokken lijken ons ook best wel eng.
Zo te zien vermaak je je verder prima.
Veel plezier in de archieven! -
10 April 2009 - 22:59
Maarten:
Hey Elisa,
Behoorlijk heftig allemaal. Blij dat je er niet middenin zit. Ik hoop dat je het allemaal van je af kunt zetten en snel weer probeert te doen wat je leuk vindt. Succes en ik hoop ook plezier. Ciao! -
11 April 2009 - 16:43
Loes:
dag Elisa, gelukkige overlevende van de trilnacht. met interesse je wederwaardigheden gelezen en de mooie, scherpe foto's van Rome en de dieren bekeken. je hoeft niet in een villa van Berlusconi te trekken, die heeft hij ter beschikking gesteld. schijnt op Sardinie te Zijn daag loes. -
11 April 2009 - 17:54
Sybrig:
Wij moesten gelijk aan jou denken in Italië,maar we dachten ook gelijk `daar ben je een eind vandaan´ We realiseerden ons niet dat je de beving en naschokken ook zo zou voelen! Een rare start van je verblijf. Veel plezier en succes en hopelijk is de aarde daar nu uitgebeefd! -
11 April 2009 - 18:02
Sjoerd:
snap niet waarom iedereen zich zo druk maakt....
onkruid vergaat toch nooit -
11 April 2009 - 18:08
Sjoerd:
Dat was maar een grapje hoor.....
Fijn dat je veilig bent... -
13 April 2009 - 13:06
Marjan:
he elisa, blij te horen dat het allemaal goed met je gaat!!! Ik hoop dat het snel ophoudt met schokken en dat de mensen die het ergst zijn getroffen snel weer een beetje hun leven kunnen oppakken. Hele gave foto's trouwens vooral de nijlpaarden :D. grts mar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
