Oneindigheid

Weer een nieuwe week...en nog steeds niet in het archief geweest. Maar sommige dingen gaan nu eenmaal wat langzaam in Italië. Dan is de ene directeur weer weg, dan weer de andere en zonder aanbeveling kom ik er niet in, maar uiteindelijk komt het meestal goed. Bovendien heb ik heel september nog. Ondertussen heb ik genoeg te doen in de rest van de bibliotheken, want aan secundaire literatuur op het gebied van de Renaissance-studies is hier bepaald geen gebrek. Als de bibliotheken dan ook nog gevestigd zijn in mooie villa’s omringd door olijfbomen en cipressen (zie foto’s van het Amerikaanse instituut), wie hoort mij dan klagen!!

En dat de trein gisteren een uur stilstond in Bologna, waarna besloten werd om hem op te heffen...ja dat hoort er nu eenmaal bij in Italië. Net als dat ik elke dag veel tijd kwijt ben met het reizen met de bus, maar fietsen kan hier echt niet (te gevaarlijk met al het verkeer en de smalle straten). Met mijn laptop drie kwartier een stad doorkruisen bij 38 graden, dat houdt mijn nek dan weer niet...handig toch zo’n bagagedrager in Nederland.

De Biblioteca Nazionale van Florence waar ik deze week ook was, is een verhaal apart. Ze zijn elke dag tot 19.00 open, maar je kunt maar tot 13.00 boeken aanvragen, maximaal 3. Het duurt een uur voor ze er zijn en vervolgens krijg je de verkeerde jaargang van een tijdschrift of het boek is überhaupt niet te vinden, omdat het beschadigd is tijdens de overstroming van de Arno in 1966 (Degenen die La Meglio Gioventù gezien hebben weten waar ik het over heb!). Een Nederlander denkt dan: zou het niet handig zijn om dat boek na 41 jaar eens uit de catalogus te schrappen?

Maar goed...

Dit weekend was ik op bezoek bij Esther in Ancona. Dat was erg gezellig! Omdat ik Ancona vorige keer al uitgebreid bekeken had, zijn we nu wat plaatsjes eromheen gaan bekijken. En omdat ik toch al de hele week in bibliotheken zit, dacht Esther dat ik het wel leuk zou vinden om de bibliotheek van de romantische dichter Giacomo Leopardi (1798-1837) te zien! Hij werd geboren in Recanati (vlakbij Ancona) en las daar als klein jongetje alle boeken uit de bibliotheek van zijn vader (12.000 stuks). Door al het lezen werd hij wel wat krommig en slechtziend, hij stierf dan ook al op zijn 39e. Ondertussen schreef hij prachtige gedichten, onder andere het gedicht over de Heuvel van de Oneindigheid, die er natuurlijk nog steeds was en die we ook zijn gaan bekijken (zie foto). De rest van de tijd zijn we nog naar het bedevaartsoord Loreto geweest (hiernaartoe heeft men in de 13e eeuw het zogenaamde geboortehuis van Maria uit Nazareth getransporteerd) en naar de kustplaats Sirolo. En alle dagen hebben we heerlijk Italiaans gegeten :-)

Volgend weekend ga ik naar Arezzo of Volterra, ik moet nog kiezen...eens eventjes wat Etruskische overblijfselen bekijken.

De oneindigheid – Giacomo Leopardi

Steeds was mij deze stille heuvel lief
en deze heg, die aan zovele zijden
het uitzicht op de horizon beneemt.
Telkens als ik hier zit, stel ik me erachter
onmetelijke ruimten voor, en stilten
die 't menselijk begrip te boven gaan
en peilloos diepe rust; waarbij ik soms
bijna verstijf van angst. En als ik dan
de wind in deze takken hier hoor waaien,
dan vergelijk ik die immense stilte
met dit geruis: ik denk aan de eeuwigheid,
aan de afgestorven jaren, en aan dit
dat leeft, en aan het geluid ervan. En zo
verdrinkt mijn geest in eindeloze diepten,
en zoet is 't mij in deze zee te zinken.

Recanati 1819 - Vertaling Frans van Dooren (in 2005 overleden)

PS. Voor degenen die nu nog zin hebben om verder te lezen: wat mij opviel was dat de tijd toch ongemerkt wel erg snel verandert. In 2004 bestond waarbenjij.nu nog niet en schreef ik mijn reisblog uit Verona via de mail, waarna ik meestal verongelijkte reacties terugkreeg of ik alsjeblieft geen foto’s meer wilde meesturen, aangezien alle mailboxen volliepen. Nu gaat zo’n reisblog zeer makkelijk met zeeën van fotoruimte. Bovendien heb ik nu draadloos internet op mijn laptop, staan al mijn Italiaanse woordenboeken erop die ik eerst nog meesjouwde, staat al mijn muziek erop, waar ik eerst nog stapels cd’s meenam... Ik kan zelfs in de tuin werken, aangezien mijn laptop een aantal uur zonder stroom kan en die uit 2004 slechts één minuut. Ik kan tv kijken op mijn laptop, ik hoef geen geluidsboxjes meer mee...Ja, 2007 is toch wel fijn :-)